Ballada wagonowa - Maryla Rodowicz, Kolobrzeg 15.07.2010
Agnieszka Osiecka - studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim (1952-1956) oraz reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957-1961). Od 1954 roku związana była z STS-em (Studenckim Teatrem Satyryków), w którego radzie zasiadała do roku 1972. To właśnie w STS-ie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek; napisała ich dla tej sceny 166.
W latach 1954-1957 publikowała swoje teksty, eseje i reportaże w "Głosie Wybrzeża", "Nowej Kulturze", "Sztandarze Młodych" i "Po Prostu". Później pisała również w "Literaturze", "Kulturze" i "Polsce". Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Przez 7 lat prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady.
Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi – uznane przez krytykę za najdoskonalsze w jej artystycznym dorobku. Dziś jest patronką tego sopockiego teatru. Co roku odbywają się w nim półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej pod nazwą Pamiętajmy o Osieckiej. Prócz tego jej imieniem nazwano studio Programu III Polskiego Radia, gdzie odbywają się prestiżowe koncerty gwiazd polskich i zagranicznych.
Zmarła 7 marca 1997 r. w wyniku choroby nowotworowej (rak jelita grubego), została pochowana na warszawskich Powązkach – kwatera wpr 284b. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Obecnie wydaje 14-tomowy Wielki śpiewnik Agnieszki Osieckiej. W 1997 roku na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu Magda Umer przedstawiła wyreżyserowany przez siebie koncert-spektakl Zielono mi, składający się z piosenek Agnieszki Osieckiej, w którym wystąpiła plejada gwiazd polskiej estrady muzycznej.
Andrzej Zieliński (ur. 5 października 1944 w Gdowie) – polski wokalista, pianista, kompozytor i aranżer. Brat Jacka Zielińskiego.
Ukończył średnią szkołę muzyczną (w klasie fortepianu), studiował pianistykę i kompozycję na PWSM w Krakowie.
Założyciel i lider zespołu Skaldowie, twórca niezliczonych przebojów i kilku suit muzycznych: "Krywaniu, Krywaniu", "Stworzenia świata część druga", "Podróż magiczna", "Zimowa bajka".
Wielokrotny laureat na Festiwalu Opolskim (1967, 1968, 1969, 1971, 1973, 1975, 1980)
W 2009r. wraz z zespołem Skaldowie odsłonił gwiazdę w opolskiej Alei Gwiazd.
W 1962 r. został członkiem krakowskiego kabaretu "Sowizdrzał", gdzie napisał swoje pierwsze piosenki do tekstu L. A. Moczulskiego, jak: "Piosenka starszego asystenta" czy "Nocne tramwaje".
W 1964 r. założył zespół "Sekstet Krakowski", gdzie grał na fortepianie jako lider.
W 1965 założył wraz z bratem Jackiem oraz braćmi Kaczmarskimi, Feliksem Naglickim i Jerzym Fasińskim zespół Skaldowie.
W 1968 r. w drodze na Festiwal w Sopocie wraz z zespołem przeżył ciężki wypadek samochodowy.
W 1969 wyjechał z zespołem na tournée do Stanów Zjednoczonych i Kanady, gdzie kupił Organy Hammonda.
W 1971 otrzymał nagrodę na Festiwalu Opolskim za aranżację piosenki "Wszystkim zakochanym"
W 1973 otrzymał wyróżnienie na KFPP w Opolu za wykonanie wraz ze Skaldami piosenki pt. "Na granicy dnia" (sł.L.A.Moczulski)
W 1975 został laureatem 1. nagrody na Festiwalu Opolskim za wykonanie ze Skaldami piosenki "Życzenia z całego serca" (sł.A.Jastrzębiec-Kozłowski)
W 1980 wraz ze Skaldami otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Opolskim za piosenkę "Twą jasną widzę twarz" (sł.L.A.Moczulski)
W 1981 wyjechał ze Skaldami na koncerty do USA i pozostał tam do dziś. Od tamtego czasu z przerwami przebywa w Polsce, dzieląc życie pomiędzy Zakopanem a Nowym Jorkiem.
W 1994 obchodził 50. urodziny. W 2000 r. wydał swoją solową płytę "Znów od zera"', a w 2005 r. (po 25 latach) nagrał ze Skaldami nowy album "Harmonia świata"' (PRCD 2006). W sumie nagrał z zespołem około 400 piosenek.
