Nie płacz kiedy odjadę
e D7
Pomiędzy mych nut stronicami
a H7
Z warszawskich dni wspomnienie
e G a
Róża, którą z uśmiechem
C D7
dostałem miła od ciebie..."
G e
Nie płacz - kiedy odjadę
a D G G7
Sercem będę przy tobie
C D7 G e
Nie płacz - kiedy odjadę
a C D D7
Zostawię ci te melodie
Piosenkę, która przypomni
Niepowtarzalne te chwile
I słowa cicho szeptane
Tylko tobie jedynej:
T'amo - to znaczy kocham
Ti batio - całuję ciebie
Gdy jestem z tobą, dziewczyno
Tak dobrze mi - jak w niebie
Chociaż będę daleko
Wrócę miłości śladem -
Więc zanuć naszą melodię
I nie płacz, kiedy odjadę...
C D7 C D7
I nie płacz, i nie płacz
C D7 G
I nie płacz, kiedy odjadę
MARINO MARINI Nie Placz Kiedy Odjade from POLAND oldies, black white by L
Wanda Romana Sieradzka de Ruig pseud ”Elżbieta” (ur. 29 września 1922 w Łodzi, zm. 1 stycznia 2008 w Haarlem w Holandii) – polska dziennikarka, tłumaczka, poetka, autorka tekstów piosenek i scenariuszy telewizyjnych. Była autorką między innymi znanego przeboju ”Nie płacz kiedy odjadę” napisanego dla włoskiego piosenkarza Marino Mariniego goszczącego z trasą koncertową w Polsce oraz piosenki ”Nie mów nic” do muzyki Mariniego, wykonywanej przez zespół Czerwone Gitary. Spod jej pióra wyszły też takie znane piosenki, jak "Gdzie są chłopcy z tamtych lat" z repertuaru Sławy Przybylskiej, polska wersja światowego przeboju Marleny Dietrich, z którą Wanda była bardzo zaprzyjaźniona, "Doliny w kwiatach", "Ballada o Suliko" czy "Róża była czerwona". Członkini Związku Polskich Autorów i Kompozytorów.
Absolwentka Institut d’Etudes Francaises de Touraine we Francji. W czasie II wojny światowej była łączniczką wydziału prasowo-wydawniczego VI oddziału Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej. Jako poetka debiutowała już w 1945 r., w Szwajcarii, w tygodniku polskim pt. ”Za naszą i waszą wolność”. W tym samym rok rozpoczęła pracę w służbie dyplomatycznej, a od 1950 r., pracowała jako dziennikarka. Członek Redakcji Programów Rozrywkowych TVP w latach 1960-1988. Prowadziła autorski program telewizyjny ”Zza wachlarza pani Wandy”. Była tłumaczką sztuk teatralnych i filmów fabularnych.
Od 1986 r., do momentu jego śmierci w 2000 r., mieszkała z mężem - Johanesem A. de Ruig, a potem już sama, w Aerdenhout w Holandii. Aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym holenderskiej Polonii. Była redaktorką kwartalnika ”Scena Polska w Holandii”, ukazującego się od 1992 r., i działaczką Stowarzyszenia Scena Polska w Holandii, organizacji kulturalnej, która ten kwartalnik wydaje. Do ostatnich niemal dni tworzyła poezję; w 2006 r., wydała tomik zawierający teksty napisanych przez nią piosenek oraz stare i najnowsze wiersze.
Marino Marini (ur. 11 maja 1924 w Mediolanie, zm. 20 marca 1997) – włoski piosenkarz i kompozytor.
Ukończył Konserwatorium w Bolonii na kierunku skrzypce. Zdobył także dyplom z elektrotechniki. Do czasu powołania do służby wojskowej uczył muzyki. W 1947 został dyrektorem artystycznym Metropolitan music-hall w Neapolu. W 1949 odwiedził Stany Zjednoczone (popłynął tam polskim statkiem "Sobieski", na którym pracował jako muzyk), gdzie poznał muzyków jazzowych: Dizzy Gillespiego, Stana Kentona iCharliego Venturę. Po powrocie zaczął tworzyć muzykę do filmów oraz grał w kabaretach w Rzymie i w Neapolu (La Conchiglia).
W 1954 ogłosił nabór młodych muzyków do swojego pierwszego zespołu. Rok później nagrał pierwszą płytę dla włoskiej wytwórni Durium, a w 1956 wystąpił po raz pierwszy we włoskiej telewizji.
W 1957 odniósł wielki sukces podczas koncertów w Europie, USA i Japonii.
W 1960 współpracował z Mikisem Theodorakisem przy muzyce do filmu "Honeymoon". W listopadzie 1961 kwartet „Marino-Marini” zaprezentował w Sali Kongresowej piosenki włoskie i taniec twist. W następnym roku odbył tournée ze swoim zespołem po Europie, odwiedził także Polskę i ZSRR. W Wielkiej Brytanii jego zespół koncertował m.in. w Liverpoolu, gdzie na widowni był obecny Paul Mc Cartney, przyszły solista zespołu The Beatles.
W 1966 zakończył swoje występy estradowe, zajmując się wyłącznie komponowaniem (m.in. dla Louisa Armstronga). W Polsce znany jest głównie dzięki przebojowi ”Nie płacz kiedy odjadę” (tekst napisała Wanda Sieradzka de Ruig).
