Sylwek Szweda

             a 

Na manewry do Saint Marca 

               a 

Przypłynęła marynarka,

               a                  A7                      d

Przypłynęła hen z dalekich, obcych mórz. 

           d 

A że karczma była sławna 

           a 

U starego ojca Pawła,

                    E                       E7                     a 

Więc tam spieszy pięciu chłopców z „Albatrosa”. 

           a 

I ten pierwszy, co był chudy, 

            a 

I ten drugi, co był rudy,

              a                    A7                     d

I ten trzeci, co bez przerwy wódkę chlał, 

               d 

I ten czwarty – ten obdarty – 

                    a 

Co miał w górę nos zadarty,

             E                     E7                    a 

I co z czartem o swą duszę w kości grał! 

           a 

               a 

Co w miłości był najsłodszy, 

              a                     A7                   d

Co miał oczy jak diamenty czarne dwa! 

                    d 

Jak dziewczynie spojrzał w oczy, 

            a 

To od razu zauroczył  

               E                   E7                      a - A7 

I mógł wtedy robić wszystko to, co chciał! 

             d 

Każda jasno-, ciemnowłosa 

               a 

Śni o chłopcach z „Albatrosa”, 

                E                     E7                    a 

Z „Albatrosa”, bo ich statek tak się zwał. 


A miał stary ojciec Paweł 
Córkę wielce niełaskawą, 
Piękną Lili, co nie chciała chłopców znać. 
Aż pewnego dnia ujrzała, 
Strach powiedzieć – pokochała 
Wszystkich naraz pięciu chłopców z „Albatrosa”. 
I pierwszego, co był chudy… 
Odpłynęli chłopcy nagle, 
Znikły w dali białe żagle, 
Płacze Lili, morze gorzkie od jej łez. 
A wtem z dala mkną sygnały, 
Że „Albatros” wpadł na skały, 
Zatonęło pięciu chłopców z „Albatrosa”. 
I ten pierwszy, co był chudy… 
Płacze Lili dniem i nocą, 
Gwiazdy w niebie jej migocą, 
Wielkim falom wciąż przybywa Lili łez. 
Lecz… nie mija roczek cały, 
Dziadzio Paweł niańczy małych 


Pięciu malców – nowy manszaft „Albatrosa”. 

A ten pierwszy – to jest chudy, 
A ten drugi – to jest rudy, 
A ten trzeci – jakby trochę wódki chciał, 
A ten czwarty – ten obdarty – 
Co ma w górę nos zadarty, 
Już by z czartem o swą duszę w kości grał! 
A ten piąty – ten najmłodszy – 
Tak jak ojciec jest najsłodszy 
I ma ślepia jak diamenty czarne dwa! 
Jak dziewczynie spojrzy w oczy, 
To od razu zauroczy 
I mógł będzie robić wszystko, co by chciał! 
Nie płacz Lili złotowłosa, 
Rośnie manszaft „Albatrosa”, 
Taki sam, jak tamten z dzikich skał.