Ta mała piła dziś
Warszawa 1926 r.
(C G0 d G C A0 G G7)
C G0 d G C
Nie wiem, jak to było, ale czuję, że
C G7
świat kręci się wokoło
C
i tak mi jest wesoło...
C G0 d G C
Chcę do domu wrócić, a tu tłum się drze:
C G7 A0 C0 G7
"To skandal! Ona się na nogach trzyma źle"!
F H
Gdzie nocy tej się zjawię,
G0 A d7 F0 G
wszędzie prawie słyszę słowa te:
G C
"Ta mała piła dziś i jest wstawiona".
G C
Kto nie chce wierzyć mi, niech się przekona.
C A7 d d7
"Rozkoszny szmerek w pijanej główce ma,
G
więc jak cukierek
C Gis7 G7
usteczka słodkie wszystkim da.
G C
Ta mała piła dziś i jest wstawiona,
C7 F
jest taka senna ach, rozanielona,
F0
czy ją rozpalił żar,
Fis0 C H-B-A
kto jej starł puder z lic?
G C - G7 - C
Ta mała piła dziś i nie wie nic"!
Już pamiętam teraz, bo to było tak:
urządzał wujek bibkę,
zaprosił nas na rybkę...
Ja Stachowi całe wino wprost na frak
i dalej zapomniałam, co i gdzie i jak...
A potem Staś najsłodszy
plótł trzy po trzy na miłości znak. (ref.)
Śmieszny jest ogromnie ten wasz cały świat:
ma człowiek cztery głowy
i piątą od połowy...
A w ogóle człowiek, to jest dziwny gad,
co nagle gdzieś z obłoków
tu do knajpy spadł.
Gdy memu sercu bliscy,
nućcie wszyscy ze mną za pan brat: (ref.)
OSPA 1994: Agnieszka Borowska - Ta mała piła dziś (w tonacji C-dur)
Crazy 1920s in Poland - Barbara Rylska sings Zula Pogorzelska's "S
Alina Janowska - Ta mała piła dziś
Ta mała piła dziś (i jest wstawiona)
Ta mała piła dziś i jest wstawiona - cover by Edyta Sirko
Ta mała piła dziś - Groniec Katarzyna
Ta mała piła dziś - śpiewa Krzysztof KIS.
TA MAŁA JEST WSTAWIONA (That baby is boozy) - by Artur GOL
Andrzej Włast (właśc. Gustaw Baumritter; 1895–1941 lub 1942) – polski poeta, autor tekstów piosenek kabaretowych, żołnierz Legionów Polskich i Wojska Polskiego.
Własta urodził się w Łodzi . Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim , zaczął pisać na scenie warszawskiego przed 1920 naMirage , Czarny Kot , Sfinks i innych. Po bolszewickiej armii zaatakowały Polskę w 1920 r. walczył w obronie Warszawy przed Armią Czerwoną w Piłsudskiego Legii.
Po 1921 roku pracował z Stańczyk (Jester) teatru, a następnie słynny Qui Pro Quo . W 1927 roku założył własną rewię, na Morskie Okoteatr, który udało się do 1931 roku. Później udało mu się Rex rewii i Wielka Rewia (Wielki Revue) , każdy uważa się za polskie wersje Folies-Bergere.
Był płodnym autorem tekstów, czasami nazywany "Królem" szmira "(tania masowa produkcja niskiej jakości)", ale nie było
"Także perły czystej poezji, a także niezliczone przykłady wyrafinowanego humoru i klejnotów żydowskiej szmonces (shmontses) , Polska żydowska autoironii, choć spoczywa na wielu stereotypów ".
Pisał teksty piosenek polskich do Jerzego Petersburskiego w 1929 międzynarodowy hit Tango Milonga , lepiej znany na całym świecie jako "Oh, Donna Clara". Bob Rothstein pisze:
"Jednym z najbardziej udanych polskich kompozytorów żydowskich był Jerzy Petersburski (ur. Jerzy Melodysta, 1897/79), której 1929 hit Tango Milonga, przemianowany Oh, Donna Clara, ogarnęła Europę ... i Stany Zjednoczone ... śpiewane przez Al Jolson w 1931 na Broadwayu The Wonder Bar .... oryginalny polski tekst Tango Milonga została napisana przez Andrzeja Własta (urodził się Gustaw Baumritter, 1885/41), jednego z najbardziej znanych autorów tekstów z okresu międzywojennego, który napisał inne utwory hitem melodie Petersburskiego [takich jak] Juz Nigdy (Never Again) i Ja sie boje sama spac (boję się sam do spania) i innych kompozytorów żydowskich, takich jak Henryk złota (1899/77; Szkoda twoich łez (Nie trać łzy) ),Artur Złota (1897/43; Przy Kominku (przy kominku) ), Zygmunt Białostocki (1897/42; Rebeka ) i Fanny Gordon (pseudonim Fania Markovna Kviatkovskaia 1904 - 1991; Pod Samowarem (Przy Samowar) .) "
Po 1939 roku inwazji na Polskę niemieckiej Andrzej Własta został zamówiony w 1940 roku do życia w niemiecko-zamówionej warszawskiego getta . Niektórzy mówią, że został wyciągnięty, jak tysiące innych, podczas 1942 niemiecki działań, na Umschlagplatz i przewieziony do niemieckiego obozu zagłady Treblinka . Inni mówią:
... Że ukrył się na tak zwanej "aryjskiej", w mieszkaniu jednego z polskich aktorek, które znał z jego teatru. Nie jest w stanie zatrzymać większość czasu samotnie w tej mikroskopijnej schronienia i paniki na najmniejszy znak zbliżających się kroków, w końcu wybiegł na ulicę, gdzie natychmiast został zidentyfikowany jako Żyd i zastrzelony przez niemieckiego żołnierza.
Artur Gold (ur. 17 marca 1897 w Warszawie, zamordowany w 1943 r. w Treblince) – kompozytor i skrzypek pochodzenia żydowskiego, syn Michała Golda, muzyka Opery Warszawskiej. Wraz z Jerzym Petersburskim i bratem Henrykiem Goldem prowadził orkiestrę w teatrzyku Qui Pro Quo (1922) i w warszawskiej Adrii (1931–1939).
Skomponował wiele przebojowych piosenek, m.in. fokstrot Gdy Petersburski razem z Goldem gra (rewia Ostatnia nagość, 1926), tanga Gdy w ogrodzie botanicznym, Jesienne róże,Nie odchodź ode mnie (sł. Andrzej Włast, wyk. Stanisława Nowicka i Tadeusz Olsza, rewia Uśmiech Warszawy, Morskie Oko, 1930), Jaśminy i Kwiaciarka z Barcelony (sł. Andrzej Włast, wyk. Janusz Popławski), tango apaszowskie Pragnę twoją być (sł. Andrzej Włast, wyk. Stanisława Nowicka, Loda Halama i Eugeniusz Bodo, Morskie Oko, 1928), Przy kominku i Szkoda twoich łez (wyk. Tadeusz Faliszewski, 1929), Ta mała piła dziś (sł. Andrzej Włast, wyk. Zula Pogorzelska, Perskie Oko, 1926), Raz na lewo raz na prawo (sł. Andrzej Włast, 1932), Czarne oczy (sł. Marian Hemar, Qui pro quo, rewia M.S.Z. czyli pamiętaj o mnie, wyk. Marian Wawrzkowicz, 1929), Ach te cyganki, Opium.
Obecnie melodia piosenki Chodź na Pragę (sł. Stanisław Biernacki, wyk. Stanisława Nowicka, rewia Uśmiech Warszawy, 1930), jest grana w południe jako hejnał warszawskiej dzielnicy Praga.
Nagrywał również płyty z orkiestrami angielskimi (1924), a w latach trzydziestych dla firmy fonograficznej Odeon (nazwa od typu okiestry).
Podczas wojny grał z własną orkiestrą w getcie warszawskim.
Rozstrzelany w niemieckim obozie koncentracyjnym w Treblince.
