Jeszcze w zielone gramy jeszcze wzrok nam się pali
B Dis G7
Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali
c Gis
My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie
G7
Jeszcze nie
G7
Długo nie
c
Więc nie martwmy się, bo w końcu
G7
Nie nam jednym się nie klei
f
Ważne by, choć raz w miesiącu
G7
Mieć dyktando u nadziei
Dis
Żeby w serca kajeciku
B
Po literkach zanotować
c
I powtarzać sobie cicho
Gis G7
Takie prościuteńkie słowa
c Gis
Jeszcze w zielone gramy jeszcze nie umieramy
B Dis G7
Jeszcze się spełnią nasze piękne sny marzenia plany
c
Tylko nie ulegajmy
Gis
Przedwczesnym niepokojom
B Dis G7
Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją
c Gis
Jeszcze w zielone gramy chęć skroń niejedna siwa
B Dis G7
Jeszcze sól będzie mądra a oliwa sprawiedliwa
c Gis
Różne drogi nas prowadzą, lecz ta, która w przepaść rwie
G7
Jeszcze nie
Gis7
Długo nie
cis A
Jeszcze w zielone gramy chęć życia nam nie zbrzydła
H E Gis
Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła
cis A
I myśli sobie Ikar, co nieraz już w dół runął
H E Gis
Jakby powiało zdrowo to bym jeszcze raz pofrunął
cis A
Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera
H E Gis
Gramy w nim swoje role naturszczycy bez suflera
cis
W najróżniejszych sztukach gramy
A
Lecz w tej, co się skończy źle
Gis7
Jeszcze nie
A7
Długo nie
d B C F A7 d B A7 d
cGisfDisDisBcisHGis7
Wojciech Młynarski - Jeszcze w zielone gramy
Magda Umer - Jeszcze w zielone gramy
Wojciech Młynarski (ur. 1941), autor tekstów piosenek, librecista, piosenkarz i kompozytor; związany początkowo z kabaretami warsz. (Hybrydy, Dreszczowiec, Dudek), od 1966 sam wykonuje swoje utwory na recitalach autorskich; programy kabaretowe (m.in. Róbmy swoje, Hemar); libretta (Henryk VI na łowach do muzyki K. Kurpińskiego, do musicalu M. Małeckiego Cień), piosenki lit. i kabaretowe o charakterze refleksyjnym i satyr., często z aktualnym podtekstem polit., przybierające formę swoistych śpiewanych felietonów (W co się bawić 1967, W Polskę idziemy 1972, Życie, kocham cię nad życie 1986) do muzyki m.in. R. Orłowa, J. Derfla, J. Wasowskiego i własnej, wykonywane także przez: K. Jędrusik, Ł. Prus, W. Gołasa, A. Majewską, E. Geppert i in.; przekłady tekstów piosenek (m.in. J. Brela, M. Dietrich, W. Wysockiego) i librett (m.in. musicalu A.L. Webbera i T. Rice'aJesus Christ Superstar).
Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz (ur. 10 kwietnia1928 w Jaśle) – muzyk jazzowy, saksofonista, kompozytor muzyki do wielu seriali i filmów z czasów PRL-u.
Po wojnie przeprowadził się do Krakowa, gdzie zaczął grać na klarnecie, a następnie nasaksofonie. W 1947 roku zaczął współpracować z big bandem Kazimierza Turewicza. W 1948roku założył "Jazz Club" przy krakowskim oddziale YMCA, a po rozwiązaniu organizacji wyjechał do Łodzi, gdzie rozpoczął studia filmowe. W ich trakcie uczestniczył w tzw. "katakumbowym trwaniu". W 1954 roku odegrał ważną rolę przy organizacji "Zaduszek Jazzowych" w Krakowie, których animatorem był Leopold Tyrmand. "Duduś" był także współzałożycielem grupy muzyków, nazwanej później "Melomani". W 1956 roku podczas 1. Festiwalu Jazzowego zespół prowadził słynny nowoorleański pochód ulicami Sopotu. Matuszkiewicz jest autorem hejnału festiwalu, który po raz pierwszy wykonał solo na rozpoczęcie 40. Jazz Jamboree.
W latach 70. i latach 80. występował sporadycznie, był także m.in. jurorem konkursu Złota Tarka. W 2006 roku został odznaczony przez krakowski "Jazz Club" medalem Złoty Helikon oraz przez krakowską "Piwnicę pod Baranami" brązową statuetką Baranka Jazzowego. W 2008 roku otrzymał Złotego Fryderyka.
Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 11 listopada 1997 roku, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury narodowej, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W kwietniu 2013 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
