Absolwent Wydziału Filologii Polskiej oraz Studium Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w 1957 roku jako poeta i satyryk. W okresie studiów współpracował z prasą kulturalną i młodzieżową (m.in. z "Kierunkami", "Za i przeciw", "Nową Wsią" "itd", "Współczesnością" i "Na Przełaj"), na której łamach publikował wiersze, satyry, fraszki, krytyki literackie oraz wywiady i reportaże. W latach 1960–1961 pisał teksty piosenek dla kabaretu klubu studenckiego Stodoła w Warszawie. Od 1966 tworzył głównie dla ówczesnych zespołów młodzieżowych. W latach 80. współorganizował, prowadzone pod patronatem MKiS, warsztaty artystyczne dla wykonawców w Lublińcu oraz dla młodych autorów i kompozytorów w Myśliborzu.
Jest autorem tekstów piosenek m.in. dla Czerwono-Czarnych, Czerwonych Gitar, Anny Jantar, Krzysztofa Klenczona,Haliny Frąckowiak, Zdzisławy Sośnickiej, Ireny Jarockiej, Ireny Santor, Krzysztofa Krawczyka, Jacka Lecha, Urszuli Sipińskiej, Gaygi, Shazzy, Jamrose, Kasi Lesing, Top One (pod pseudonimem Jan Krynicz), Rezerwatu (pod pseudonimem Andrzej Senar), No To Co i Trubadurów.
Został pochowany 10 lipca na cmentarzu przy ul. Fosa w Warszawie.
Jarosław Kazimierz Kukulski (ur. 26 maja 1944 we Wrześni, zm. 13 września 2010 w Warszawie) – polski kompozytor.
Mąż piosenkarek Anny Jantar i Moniki Borys, ojciec piosenkarki Natalii Kukulskiej oraz Piotra Kukulskiego.
Ukończył Liceum Muzyczne w Poznaniu i Wydział Instrumentalny Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w klasie oboju. Przez pewien czas grał jazz w zespołach dixielandowych. W 1968 r. stanął na czele instrumentalno-wokalnej grupy Waganci, której solistką w 1969 roku została Anna Jantar. Wskutek częstych zmian personalnych, Kukulski rozwiązał grupę i skupił się na karierze solowej żony.
W latach 70. był autorem największych sukcesów Anny Jantar, to dla niej napisał takie przeboje jak "Najtrudniejszy pierwszy krok", "Tyle słońca w całym mieście", "Moje jedyne marzenie". Po śmierci piosenkarki komponował dla córki Natalii i wielu innych znanych polskich artystów: Ireny Jarockiej, Eleni, Krzysztofa Krawczyka, Haliny Frąckowiak, Felicjana Andrzejczaka, Jolanty Arnal, Bogusława Meca, Bogdany Zagórskiej, Jadwigi Strzeleckiej i dla drugiej żony, Moniki Borys. Współpracował z największymi polskimi tekściarzami: przede wszystkim z Januszem Kondratowiczem, Markiem Dutkiewiczem, Bogdanem Olewiczem, Andrzejem Kuryłą.
W 1976 r. w plebiscycie popularności "Panoramy" zajął pierwsze miejsce w kategorii aranżerów i drugie w kategorii kompozytorów. W dwóch następnych latach był na miejscach 4–5.
Zasiadał w jury Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.
Był także kompozytorem muzyki do filmów: Nie zaznasz spokoju (1977), Diabelskie szczęście (1985), Komedianci z wczorajszej ulicy (1986), Pan Samochodzik i niesamowity dwór (1987).
Pod koniec lat 90., na antenie TVP Polonia był nadawany cykliczny program poświęcony twórczości wybitnych artystów, głównie kompozytorów i autorów tekstów pt. ”Z archiwum i pamięci”. Jarosławowi Kukulskiemu zostały poświęcone trzy odcinki tego programu. Z okazji 35-lecia pracy kompozytorskiej w 2005 r. ukazała się płytaMoje Piosenki z jego największymi przebojami.
Kukulski od 10 lat cierpiał na tętniaka aorty brzusznej. W maju 2010 w klinice w Norymberdze przeszedł operację wszczepienia stentgraftu. Zmarł 13 września 2010 w Warszawie.
Uroczystości pogrzebowe Jarosława Kukulskiego odbyły się 20 września 2010 w kościele św. Marii Magdaleny w Warszawie. Kompozytor został pochowany w rodzinnym grobowcu, obok swej żony Anny Jantar, na Cmentarzu Wawrzyszewskim.
