Suliko
(gruz. სულიკო)
G
Chciałem znaleźć mej miłej grób
D G
Smutek co dzień me serce gniótł.
C D C G
Wiosną młode serca bez miłości schną
C G D G
Gdzie ty jesteś, ma Suliko?
G
W bujnym lesie kwiat róży drży
D G
Na jej płatkach lśnią rosy łzy.
C D C G
Czy to ty tak pięknie wznosisz głowę swą,
C G D G
Kwitnąc z dala stąd, Suliko?
G
Nad kochaną swą różą dziś
D G
Słowik w gąszczu zgiął młody liść.
C D C G
Zapytałem tak, jak wzdycha wody dno:
C G D G
Czy to jesteś ty, Suliko?
G
Dziobkiem przywarł do listków drzew;
D G
W ciszy lasu w krąg zabrzmiał śpiew
C D C G
I dzwoniła pieśń słowika aż do dnia,
C G D G
Jakby mówił mi: tak, to ja.
SULIKO -Trio Tbilisi ♪ ♫ ♪♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♥
Сёстры Ишхнели Сулико
old Georgian song-Suliko
Ballada o Suliko - Sława Przybylska
Sorena ir Stano Suliko
eleni - suliko-Adam
Сулико
Diana Ballada o Suliko
Stalin - Suliko (w tonacji Fis-dur)
starsza wersja- SULIKO - ( Суликo ) -polish-russian LYRICS - LESZEK ORKISZ SPIEWA
Magda Niewińska - Suliko (Official Video)
Сулико (C-dur) podkład na skrzypce
Suliko (gruz. სულიკო) – gruzińskie imię, najczęściej żeńskie, a także tytuł piosenki miłosnej, szeroko znanej głównie dlatego, iż miała być ulubioną piosenką Józefa Stalina.
Tekst utworu, oparty na wierszu gruzińskiego klasyka, poety Akakiego Rostomowicza Ceretelego, powstał w roku 1895. Był on następnie wielokrotnie przerabiany, modyfikowany i tłumaczony na różne języki. Muzyka, skomponowana przez nieznanego autora (przypuszczalnie przez Warienkę Ceretelego), stała się podstawą licznych aranżacji różnych zespołów i solistów radzieckich.
Także i w Polsce piosenka była bardzo popularna i śpiewana (głównie w latach 50. i 60. XX w.) przez rozmaitych wykonawców, m.in. przez chór Czejanda, zespół Alibabki, Sławę Przybylską, Annę Prucnal, Aloszę Awdiejewa, Eleni,zespół Kolor itp. Również w wersjach polskich istniało kilka odmiennych wariantów tekstowych przy zachowanej oryginalnej melodii.
Popularność utworu dotarła również na Zachód; w Niemczech - za sprawą przekładu Alexandra Otta, którego głównym wykonawcą był aktor Ernst Busch.
Akaki Rostomowicz Cereteli (gruz. აკაკი წერეთელი; ur. 9 czerwca 1840 we wsi Schwitori w Imeretii, zm. 26 stycznia 1915 w Saczchere) – gruziński poeta, prozaik i publicysta, uchodzący za twórcę współczesnegogruzińskiego języka literackiego; działacz gruzińskiego ruchu narodowowyzwoleńczego.
Pochodził z arystokratycznego rodu książęcego. Ukończył gimnazjum w Kutaisi (1852) oraz Wydział Języków Wschodnich na uniwersytecie w Petersburgu(1863).
Bliski przyjaciel księcia Ilii Czawczawadze, postępowego gruzińskiego intelektualisty i przywódcy ruchu niepodległościowego walczącego z caratem o suwerenność Gruzji.
Cereteli jest autorem poematów historycznych, patriotycznych, lirycznych i satyrycznych; humorystycznych opowiadań oraz biograficznych powieści. Najbardziej znanym utworem pisarza jest jednak pieśń Suliko.
Pochowany na Panteonie Mtacminda w Tbilisi.
Aleksander Rymkiewicz (ur. 13 kwietnia 1913 w Wilnie - zm. 26 września 1983 w Iławie) - polski poeta.
Ukończył prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1933-1934 związany z grupą literacką Żagary. Zadebiutował w 1933 roku w wileńskim dzienniku Słowo. We wczesnej twórczości poety dominują motywy wizyjno-fantastyczne i estetyzujące (poemat "Tropiciel" 1936). Po wojnie w poezji Rymkiewicza pojawia się tematyka społeczno-patriotyczna ("Z narodem" 1947), refleksje nad związkami człowieka z naturą ("Promień dla artysty" 1965) oraz rodzinnym krajobrazem ("Polskie drzewa" 1972). Rymkiewicz jest też autorem wielu utworów dla dzieci ("Przygody Gucia Pingwina" 1950, "Wybór poezji" 1974).
Wanda Romana Sieradzka de Ruig, ps. Elżbieta (ur. 29 września 1923 w Łodzi, zm. 1 stycznia 2008 w Haarlem) – polska dziennikarka, tłumaczka, poetka, autorka tekstów piosenek i scenariuszy telewizyjnych.
Była autorką między innymi znanego przeboju Nie płacz kiedy odjadę napisanego dla włoskiego piosenkarza Marino Mariniego goszczącego z trasą koncertową w Polsce oraz piosenki Nie mów nic do muzyki Mariniego, wykonywanej przez zespół Czerwone Gitary. Spod jej pióra wyszły też takie znane piosenki, jak Gdzie są chłopcy z tamtych lat z repertuaru Sławy Przybylskiej, Doliny w kwiatach, Ballada o Suliko czy Róża była czerwona. Była członkinią Związku Polskich Autorów i Kompozytorów.
SULIKO
(Wanda Sieradzka)
Gdzie rozkwita kwiat, róży kwiat,
na gałązce siadł lotny ptak.
Zadrżał wśród listowia purpurowy pąk,
czemu serce drży, Suliko?
Jedzie wrony koń spoza wzgórz,
jeździec zbliża się, wchodzi w próg.
Spragnionemu dajże wody, wyjdź przed dom,
czemu kryjesz się, Suliko?
na gałązce siadł lotny ptak.
Zadrżał wśród listowia purpurowy pąk,
czemu serce drży, Suliko?
Jedzie wrony koń spoza wzgórz,
jeździec zbliża się, wchodzi w próg.
Spragnionemu dajże wody, wyjdź przed dom,
czemu kryjesz się, Suliko?
Pięknie pachnie chleb, pachnie miód,
proszę napij się, ucisz głód.
Ale nadaremnie ściga mnie twój wzrok,
inna jesteś już, Suliko.
Wiłam z przędzy nić, długą nić,
z nici powstał szal, zwiewny szal.
Szal do przędzy niepodobny nic a nic,
i ty jesteś już nie ten sam.
Pobladł jeździec i ruszył w cwał,
w locie zerwał kwiat, róży kwiat.
Zdrada rani serce, kolec rani dłoń,
zapłakała w głos Suliko.
Bo umiera miłość kiedy stargasz ją,
mówi stara pieśń Suliko.
| Tekst gruziński | transkrypcja |
|---|---|
| საყვარლის საფლავს ვეძებდი, | saqwarlis saplaus wedzebdi, |
| ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!.. | wer wnakhe!.. dakarguliqo!.. |
| გულამოსკვნილი ვჩიოდი: | gulamoswnilii wcziiodi: |
| „სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!“ | „sada khar, czemo suliko?!“ |
| ეკალში ვარდი შევნიშნე, | ekalszi wardi szewniszne, |
| ობლად რომ ამოსულიყო, | oblad rom amosuliqo, |
| გულის ფანცქალით ვკითხავდი: | gulis panckc-halith wkithkhawdi: |
| „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“ | „szen khom ara char suliko?!“ |
| ნიშნად თანხმობის კოკობი | nisznad thankhmobis kokobi |
| შეირხა... თავი დახარა, | szeirkha... thawi dakhara, |
| ცვარ-მარგალიტი ციური | chwar-margaliti chiuri |
| დაბლა ცრემლებად დაჰყარა. | dabla chremlebad dahqara. |
| სულგანაბული ბულბული | sulganabuli bulbuli |
| ფოთლებში მიმალულიყო, | pothlebszi mimaluliqo, |
| მივეხმატკბილე ჩიტუნას: | miwekhmatkbile czitunas: |
| „შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!“ | „szen khom ara khar suliko?!“ |
| შეიფრთქიალა მგოსანმა, | szeiprthchiala mgosanma, |
| ყვავილს ნისკარტი შეახო, | qwawils niskarti szeakho, |
| ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა, | czaikwnes-czaiczikczika, |
| თითქოს სთქვა | thithchos sthchwa: |
| „დიახ, დიახო!“ | „diakh, diakho!“ |
| დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი, | dagwchathchathebda warskwlawi, |
| სხივები გადმოსულიყო, | skhiwebi gadmosuliqo, |
| მას შევეკითხე შეფრქვევით: | mas szewekithkhe szeprchwewith: |
| „შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!“ | „szen khom ara khar suliqo?!“ |
| დასტური მომცა ციმციმით, | dasturi momcha chimchimith, |
| სხივები გადმომაყარა | skhiwebi gadmomaqara |
| და იმ დროს ყურში ჩურჩულით | da im dros qurszi czurczulith |
| ნიავმაც ასე მახარა: | niawmach ase makhara: |
| „ეგ არის, რასაც ეძებდი, | „eg aris, rasach edzebdi, |
| მორჩი და მოისვენეო! | morczi da moisweneo! |
| დღე დაიღამე აწ ტკბილად | dhe daihame ac tkbilad |
| და ღამე გაითენეო! | da hame gaitheneo! |
| „სამად შექმნილა ის ერთი: | „samad szechmnila is erthi: |
| ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო, | warskwlawad, bulbul, wardado, |
| თქვენ ერთანეთი რადგანაც | thchwen erthanethi radganach |
| ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო“. | am chweqnad szegiqwardatho“. |
| მენიშნა!.. აღარ დავეძებ | meniszna!.. ahar dawedzeb |
| საყვარლის კუბო-სამარეს, | saqwarlis kubo-samares, |
| აღარც შევჩვი ქვეყანას, | aharch szewczwi chweqanas, |
| აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს! | ahar whwri chremlebs mduhares! |
| ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ, | bulbuls qurs wugdeb, wards wqnosaw, |
| ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა | warskwlaws szewqureb lkhenitha |
| და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს, | da, rasacha wgrdznob me im dros, |
| ვერ გამომითქვამს ენითა! | wer gamomithchwams enitha! |
| ისევ გამეხსნა სიცოცხლე, | isew gamekhsna sichochkhle, |
| დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო, | dhemde rom mcared krul iqo, |
| ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ: | akhla ki wichi, sadach khar: |
| სამგან გაქვს ბინა, სულიკო! | samgan gachws bina, suliko! |
