Ostatnia posługa
g Dis g Dis/x2 F7
Bb F
Jak dobrze mi w pozycji tej
F7 Bb
W pozycji hory-zon-tal-nej
Bb g c
Ubodzy krewni niosą mnie na swych ramionach
Bb F F7Bb
A za trumną idzie żona.
Bb F
Choć właśnie pada - pada deszcz
F7 Bb
W dębowej trumnie sucho jest
Bb g c
Ubodzy krewni przemoczeni są zupełnie
Bb F F7Bb
Żona pewnie się przeziębi.
F C
Dość długa droga czeka ich
C7 G0 Bb0 D
Kilometr z hakiem muszą iść
g Bb F
Oj, będzie bardzo ciężko
g G0
Z pełną trumienką
Bb0 D
Z m o j ą trumienką
F7
Oj!
Bb F
O wieko bębnią krople dżdżu
F7 Bb
Kołyszą słodko mnie do snu
Bb g c
Ubogim krewnym trumna wrzyna się w ramiona
Bb F F7Bb
I już ledwo idzie żona.
g Dis g Dis
Raz dwa i lewa! Raz dwa i lewa!
Ostatniaposluga.wmv
Maciej Zembaty - Ostatnia posługa
Maciej Zembaty - Ostatnia posługa
Chopiniana - Piotr Machalica "Marsz Żałobny"
(opracowanie na gitarę: Sylwek Szweda 26.10.2016)
Dzieciństwo spędził w Wadowicach, do których przeniósł się wraz z rodziną wkrótce po narodzinach.
Uczył się gry na fortepianie w średniej szkole muzycznej, uczęszczał również do liceum plastycznego, w którym historii uczył go Jacek Kuroń. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisał na temat polskiej piosenki i gwary więziennej. Dzięki swym badaniom stał się jednym z pierwszych specjalistów od grypsery. Przez krótki czas studiował również w warszawskiej PWST oraz na wydziale reżyserskim łódzkiej filmówki.
Zadebiutował w 1965 na Festiwalu w Opolu, gdzie uzyskał wyróżnienie jury oraz nagrodę za najlepszy debiut autorski.
Był poliglotą, znającym siedem języków, w tym z trzech tłumaczył teksty i piosenki.
W 1972 dzięki Maciejowi Karpińskiemu zetknął się z piosenkami Leonarda Cohena. W ciągu kilku miesięcy przetłumaczył ich kilkanaście, zaś w całym swoim życiu - ponad 60. Większość z nich opublikował w tomikach, zarówno w obiegu oficjalnym, jak i poza nim. Wydał także kilka płyt z własnymi aranżacjami i wykonaniami piosenek kanadyjskiego autora. Jego tłumaczenie piosenki „Partisan” stało się jednym z nieoficjalnych hymnów[6] przywódców „Solidarności”.
W 1972 we współpracy z Jackiem Janczarskim stworzył radiowe słuchowisko Rodzina Poszepszyńskich, które stało się jedną ze sztandarowych audycji rozrywkowych Polskiego Radia. Tworzone i nadawane było z dłuższymi przerwami przez 25 lat, a jego bohaterowie stali się parodią postaci znanych z innych seriali radiowych takich jak Matysiakowie i W Jezioranach.
W latach siedemdziesiątych związał się też z Programem Trzecim Polskiego Radia gdzie prowadził między innymi autorską audycję "Płyty nasze i naszych przyjaciół", „Zgryz”, był też jednym z prezenterów „Zapraszamy do Trójki” - pierwszej i jedynej podówczas audycji nadawanej na żywo, z telefonicznym udziałem słuchaczy.
W pierwszą rocznicę Sierpnia 1980 współtworzył Pierwszy Przegląd Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki” - imprezę będącą „antyfestiwalem sopockim” prezentującą twórców i twórczość poza peerelowską cenzurą.
Album Alleluja sprzedano w ponad 400 tys. egzemplarzy, dzięki czemu w 1986 uznany został za złotą płytę. W latach 80. występował w duecie z Johnem Porterem.
W 1988 nagrał wstęp (parlando) do piosenki grupy Papa Dance pt. „Galaktyczny zwiad”.
Poza tłumaczeniami z angielskiego i własną twórczością, opublikował także kilka przekładów wierszy i piosenek autorów rosyjskich, głównie tzw. pieśni błatnych. Przez wiele lat Zembaty współpracował także z polskimi reżyserami. Zasłynął jako scenarzysta i autor muzyki do kilku filmów, m.in. Około północy (1977), Sam na sam (1977) i serialu telewizyjnego Siedem życzeń (1984). W tym ostatnim użyczył również głosu kotu o imieniu Rademenes.
Od listopada 2007 radio Tok FM emitowało ostatnie słuchowisko Macieja Zembatego – Przygody Wuja Alberta.
Był autorem piosenki „Ostatnia posługa”, śpiewanej na melodię marsza żałobnego Chopina, która, jak podkreślali socjologowie, przełamała pewne tabu dotyczące społecznej obyczajowości związanej ze śmiercią i pochówkiem, uwalniając je od obowiązkowej celebry i urzędowego smutku[potrzebny przypis].
Zembaty wrócił do pisania w 2007 roku; w tym też roku założył własny blog.
Zmarł w wyniku zatrzymania akcji serca.
8 lipca 2011 Maciej Zembaty został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Fryderyk Chopin Sonata fortepianowa b-moll, op.35 nr.2 Marsz Żałobny / Funeral March
Sonata fortepianowa b-moll op. 35 – sonata na fortepian solo Fryderyka Chopina, skomponowana w 1839 w Nohant.
Witold Lutosławski powiedział o I części utworu:
| Pierwsza część Sonaty b-moll jest dla mnie potęgą – jak rzeźba w skale. To się daje porównać chyba tylko z pierwszą częścią V Symfonii Beethovena. Ten fragment dzieła Chopina jest – w moim przekonaniu – równy najwyższym wzlotom, jakie osiągnęli tacy kompozytorzy jak Beethoven. |
Fryderyk Franciszek Chopin (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od września 1831 roku mieszkał we Francji.
Jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu. Elementem charakterystycznym dla utworów Chopina jest pogłębiona ekspresja oraz czerpanie z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej.
