Ewa Bem & Marek Blizinski, Bo we mnie jest seks ( G-dur)
Kasia Wilk - Bo we mnie jest seks
Jreremi Przybora( 12 grudnia 1915 w Warszawie; zm. 4 marca 2004 w Warszawie)- literat, dramaturg i reżyser, także aktor i kompozytor. Studiował w Akademii Nauk Politycznych, w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1937 r. wygrał konkurs na spikera radiowego. Do 1939 r. pracował w Polskim Radiu w Warszawie, w latach 1945–1947 w Bydgoszczy. W 1948 r. powrócił do Warszawy i ponownie związał się z Polskim Radiem. Od 1948 r. współpracował z OsobaJerzym Wasowskim.
Współtworzył radiowy Teatrzyk Eterek (1948–1958); cykle audycji radiowych My z przyjacielem i Listy z podróży; TV Kabaret Starszych Panów (1958–1970) i Kabaret Jeszcze Starszych Panów (1978–1980); liczne programy i widowiska TV.
Jest autorem:
— zbiorów utworów satyrycznych i tekstów piosenek Spacerek przez Eterek, Baśnie Szeherezadka, Kabaret Starszych Panów – Wybór tekstów, Listy z podróży, Dziecko szczęścia, Divertimento, Ciociu, przestrasz wujka, Mieszanka firmowa, Autoportret z piosenką;
— librett muzykałów Panna Zuzanna, Gołoledź (muz. Jerzy Wasowski), musicalu Ścigana (muz. OsobaAdam Sławiński) i Piotruś Pan (na podstawie prozy James’a Matthew Barrie’go, muz. OsobaJanusz Stokłosa);
— sztuk teatralnych i TV Jedzcie stokrotki, Balladyna ’68, Rachunek nieprawdopodobieństwa, X 333, Ślepe uczucie doktora Wyprostka, Dzień bez kłamstwa, Przyjaciel przyjdzie wieczorem, Pani X przeprasza, Telefon zaufania i Jedna, jedyna, wyśniona;
— cykli TV Teatr Nieduży Jeryego Przybory (Departament XIII, Definitywny upadek Premiera, Gołoledź, Medea, moja sympatia, Dziewczynka z zapałkami, Rozmowa z młodym mężczyzną), Divertimento (Stomatologiczne, C-moll, Nr 3, Opus 4 Sylwestrowe, Deszczowa suita, Opus 5, Wizyty, Opus 7), Opowieści Starszego Pana, Dobranocki, Gawędy Jeryego Przybory, Kabaret Starszych Panów (wersja czarno-biała: Zupełnie inna historia, Niespodziewany koniec lata, Nieznani sprawcy, Przerwa w podróży, 14 i ¾, Ostatni naiwni, Zaopiekujcie się Leonem, Piosenka jest dobra na wszystko), Kabaret Jeszcze Starszych Panów (wersja kolorowa: Herbatka, Tajemniczy mecenas, Noc pełna wiatru, Smuteczek, Kaloryferia, Zielony karnawał, Kwitnące szczeble, Niespodziewany koniec lata);
— scenariusza filmu Upał (współautor Jadwiga Berens, reż. Kayimiery Kutz);
— tekstów do Symfonii buffo na sopran, bas, chór i orkiestrę symfoniczną (muz. OsobaAdam Sławiński);
— tekstów piosenek do spektakli Studencka miłość, Taffy i Garden Party;
— tekstów piosenek m.in. dla OsobaHanny Banaszak, OsobaEwy Bem, OsobaWojciecha Gąssowskiego, OsobaBogusława Meca i OsobaIreny Santor oraz aktorów Kabaretu Starszych Panów, m.in. dla OsobaMieczysława Czechowicza, OsobaWiesława Gołasa, OsobaKaliny Jędrusik, OsobaBarbary Krafftówny, OsobaZofii Kucówny, OsobaIreny Kwiatkowskiej, OsobaBohdana Łazuki, OsobaWiesława Michnikowskiego i OsobaJaremy Stępowskiego.
Jego karierze poświęcone są m.in. hasła w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” (odcinek 90 i 137), program TV Piosenka jest dobra na wszystko (reż. OsobaRyszard Wolański) oraz programy TV Magdy Umer Zimy żal, Dziecko szczęścia, Zwierzenia przy fortepianie, Lwi pazur mistrza, Z archiwum i pamięci – Jerzego Przybora.
Jest laureatem:
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 za Embarras,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za Deszcz i To było tak,
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za Nie pamiętam,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81 za Ja dla pana czasu nie mam,
— honorowego Grand Prix na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’89,
— „Superwiktora” (wspólnie z Jerzym Wasowskim) w 1993 r. dla autora najciekawszego programu w 40-leciu TVP,
— nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2000 (wspólnie z Jerzym Wasowskim) w kategorii płyta roku – poezja śpiewana (CD Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski: Piosenki Kabaretu Starszych Panów, vol. 1-5).
W latach 1994-99 ukazał się cykl pamiętników PublikacjaPrzymknięte oko opaczności: Memuarów cz. I, PublikacjaPrzymknięte oko opaczności: Memuarów cz. II, Zdążyć przed happy endem: Memuarów cz. III) wydany przez Tenten. Jest także autorem książkowych antologii Kabaretu Starszych Panów PublikacjaAutoportret z piosenką, PublikacjaKabaret Starszych Panów I, Publikacja Piosenki prawie wszystkie oraz Publikacja Piotruś Pan, libretto musicalu.
Jerzy Wasowski ( ur. 31 maja 1913 w Warszawie; zm. 29 września 1984 w Warszawie). Kompozytor, pianista i aranżer, także aktor i reżyser. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów w 1938 r. pracował w dziale technicznym Polskiego Radia. Po wojnie był spikerem radiowym (1945–1946) i aktorem Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie (1946–1948). Od 1948 r. ponownie związany był z Polskim Radiem, m.in. jako kierownik działu reżyserii muzycznej i nagrań, inżynier akustyk, reżyser i doradca do spraw muzyki rozrywkowej. Od 1948 r. współpracował zJeremim Przyborą, z którym współtworzył radiowyTeatrzyk Eterek(1948–1958), telewizyjnyKabaret Starszych Panów(1958–1970) iKabaret Jeszcze Starszych Panów(1978–1980). W latach 1954–1955 współpracował z kabaretem Szpak. Od 1965 do 1975 r. komponował dla kabaretu Dudek.
Jest autorem muzyki do:
— filmów fabularnych Café „Pod Minogą” (reż. Brok_Bronislaw) i Upał (reż. Kazimierz Kutz);
— musicali Machiavelli (libr. Ryszard Marek Groński, Antoni Marianowicz), Ballada o tamtych dniach (libr. Jerzy Jurandot, Stefania Grodzieńska) i Jedzcie stokrotki (libr. Jeremi Przybora);
— muzykałów Panna Zuzanna i Gołoledź (libr. Jeremi Przybora);
— komedii muzycznej Stokrotki ogrodnika Barnaby;
— spektakli Szklana menażeria i Romantyczni;
— programów i widowisk telewizyjnych Jeremiego Przybory Medea, moja sympatia, Przyjaciel przyjdzie wieczorem, Dzień bez kłamstwa, Rachunek nieprawdopodobieństwa, Telefon zaufania, Departament XIII, Balladyna ’68, Pani X przeprasza (współaut. Włodzimierz Korcz), Popołudnie starszych panów, X 333, cyklu Divertimento (Stomatologiczne, C-moll, Nr 3, Opus 4 Sylwestrowe, Deszczowa suita, Opus 5, Wizyty, Opus 7);
— piosenek do spektakli Taffy, Garden Party i Studencka miłość;
— piosenek do telewizyjnych programów Kabaret Starszych Panów (wersja czarno-biała: Zupełnie inna historia, Niespodziewany koniec lata, Nieznani sprawcy, Przerwa w podróży, 14 i ¾, Ostatni naiwni, Zaopiekujcie się Leonem, Piosenka jest dobra na wszystko) i Kabaret Jeszcze Starszych Panów (wersja kolorowa, m.in.: Herbatka, Tajemniczy mecenas, Noc pełna wiatru, Smuteczek, Kaloryferia, Zielony karnawał, Kwitnące szczeble, Niespodziewany koniec lata);
— piosenek do widowisk telewizyjnych dla dzieci Paluszek i Bajki Pana Perraulta;
— piosenek m.in. dla Hanny Banaszak, Ewy Bem, Ludmiły Jakubczak, Marii Koterbskiej, Jerzego Michotka, Wojciecha Młynarskiego, No To Co, Reginy Pisarek, Łucji Prus, Sławy Przybylskiej, Maryli Rodowicz, Ireny Santor, Urszuli Sipińskiej, Wojciecha Skowrońskiego, Jaremy Stępowskiego, Violetty Villas oraz aktorów Kabaretu Starszych Panów, m.in.: Mieczysława Czechowicza, Wiesława Gołasa, Kaliny Jędrusik, Barbary Krafftówny, Zofii Kucówny, Ireny Kwiatkowskiej, Bohdana Łazuki, Wiesława Michnikowskiego i Jaremy Stępowskiego.
Jego karierze poświęcone są m.in. hasła w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 137 i 176) oraz program TV Piosenka jest dobra na wszystko (reż. Ryszard Wolański). Jest laureatem:
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’61 za Embarras,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za Deszcz i To było tak,
— I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’63 za Nie pamiętam,
— nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’67 za W co się bawić,
— nagrody Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 i I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’68 za Po ten kwiat czerwony,
— nagrody Ministra Obrony Narodowej w 1969 r. za Balladę o tamtych dniach,
— nagrody Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’71 za W Polskę idziemy, drodzy panowie,
— nagrody Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 za Z kujawiakiem,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81 za Ja dla pana czasu nie mam,
— pośmiertnie Superwiktora (wspólnie z Jeremim Przyborą) w 1993 r. dla autora najciekawszego programu w 40-leciu TVP i nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2000 (wspólnie z Jeremim Przyborą) w kategorii płyta roku – poezja śpiewana (CD Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski: Piosenki Kabaretu Starszych Panów, vol. 1-5).
Twórczość obu autorów, Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego dokumentują wydawnictwa książkowe:
— Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski, Kabaret Starszych Panów I – scenariusze programów telewizyjnych z lat 1958–1966 oraz teksty i nuty piosenek;
— Roman Dziewoński, Kabaretu Starszych Panów wespół w zespół – opowieść o realizacji szesnastu programów powstałych w latach 1958–1966, którą uzupełniają wywiady z aktorami kabaretu;
— Roman Dziewoński, Monika i Grzegorz Wasowscy, Ostatni naiwni : leksykon Kabaretu Starszych Panów – hasłami Leksykonu są wyłącznie postaci, scenariusze, piosenki cyklu Kabaret Starszych Panów zrealizowanego w latach 1958–1966;