Dziewczyna z Ipanemy
Garota de Ipanema / The Girl from Ipanema
F7+ / Fis7+ / F9 / F7+ Fis7+
F7+
Spójrz jakie piękne to zjawisko!
G7
Pełne wdzięku u niej wszystko
g7 Fis7 F7+ Fis7+
Słodko balansuje swoim ciałem;
F7+
Dziewczyna pozłacana słońcem
G7
Jej każdy ruch poezją trąca
g7 Fis7 F7+
To cud jakiego w życiu nie widziałem.
Fis7+ Fis7 B9
Ach, taki byłem samotny
fis7/9 D9
Świat snuł się wokół markotnie
g Eb7
Lecz piękność, która istnieje
a7 D7/5-
Czasem mrugnie do mnie swym okiem
g7 C13+
Po czym kroczy dalej samotnie.
F7+
Ach, gdyby ona o tym wiedziała
G7
Ile w tej jednej chwili mi dała
g7 Fis7 F7+ Fis7+
Cały świat napełniając Miłością;
F7+
Piasek złocisty pod stopami
G7
Coś się zrodziło między nami
g7 Fis7 F7+
Słońce na niebie świeci, księżyc zamilkł.
19.06.2017
vinicios de moraes e tom jobim- garota de ipanema A Verdadeira!!!
DZIEWCZYNA Z IPANEMY - Sylwek Szweda
Astrud Gilberto & Stan Getz ◊ The Girl From Ipanema ◊ 1964
The Girl from Ipanema - Stan Getz & Astrud Gilberto (cover by Elise)
Frank Sinatra - "The Girl From Ipanema" (Concert Collection)
Amy Winehouse - The Girl From Ipanema
The Girl From Ipanema
Marcus Vinicius da Cruz de Mello Moraes (ur. 19 października 1913 w Rio de Janeiro, zm. 9 lipca 1980 tamże) – brazylijski poeta, prozaik, dramaturg, krytyk filmowy, muzyk, kompozytor, wokalista – jeden z twórców stylu bossa nova, a także dyplomata. Autor sztuki Orfeu da Conceição, której wersja filmowa pt. Czarny Orfeusz (Orfeu Negro), zdobyła w 1959 Oscara i Złotą Palmę w Cannes.
Vinicius de Moraes był jedną z dominujących postaci brazylijskiej muzyki od końca lat 50. aż do śmierci w 1980. Wraz z takimi muzykami jak Tom Jobim, Toquinho i Baden Powell stworzył szereg najpopularniejszych utworów brazylijskiej muzyki popularnej.
W 2010 został pośmiertnie odznaczony brazylijskim Orderem Zasługi dla Kultury.
Antônio Carlos Brasileiro de Almeida Jobim, znany również jako Tom Jobim (ur. 25 stycznia 1927 w Rio de Janeiro, zm. 8 grudnia 1994 w Nowym Jorku) – brazylijski muzyk, kompozytor, aranżer, wokalista oraz jeden z twórców stylu bossa nova.
Swoją karierę zaczynał od grania na fortepianie w małych lokalach i nocnych klubach.
Pod koniec lat 50. wypromował João Gilberto, wraz z nim tworząc nowy styl w brazylijskiej muzyce, bossa novę. W roku 1959 Tom Jobim razem z Luizem Bonfá skomponował muzykę do filmu Orfeu Negro, w tym jeden z bardziej znanych standardów gatunku A Felicidade. Wydana w roku 1959 płyta João Gilberto Chega de Saudade osiągnęła zaskakujący komercyjny sukces i na stałe weszła do kanonu nowego stylu.
Już wkrótce bossa nova, z początku modna tylko w Brazylii, zyskała dużą popularność w Stanach Zjednoczonych, głównie dzięki kompozycjom Jobima w wykonaniu Stana Getza i Charlie Byrda. Nowy styl, a wraz z nim sława Jobima, szybko rozprzestrzenił się w obu Amerykach, czego dowodem były nagrania i koncerty brazylijskiego kompozytora z ówczesnymi wybitnymi jazzmanami, m.in. Dizzym Gillespiem.
Muzyka stworzona przez Jobima stała się inspiracją dla wielu artystów, nie tylko z kręgu jazzu. Z jego kompozycji korzystali (poza wymienionymi wcześniej) m.in. Astrud Gilberto, Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Oscar Peterson, Herbie Hancock, Chick Corea, Toots Thielemans, Tony Bennett, Rosemary Clooney, Diana Krall, Jane Monheit, jak również Sting i George Michael.
Jego imieniem nazwano jeden z portów lotniczych w Rio de Janeiro – Port Lotniczy Galeão.
