ukryj menu          

Już zmierzcha się na dworze

Es dunkelt schon in der Heide
słowa i muzyka: tradycyjna śląska
tłumaczenie: Michał Musioł 13.12.2017
Deutsches (schlesisches) Volkslied 1535) Volksweise (1802)
Melodie zum Lied Es dunkelt schon in der Heide
Z kolekcji pieśni ludowych "Erk-Boehme".
            G            C           G                             A D A

Już zmierzcha się na dworze

        G        D7         G                                    A E7 A

Do domu więc się wlecz

               G                                             A

Wszak ściął nam całe zboże  

       a          D7     G                               h E7 A

Posłuszny nagi miecz

2.            

Wtem słyszę głos mi znany

Tam sierpy łąkę tną   

Lecz moja ukochana

Straciła miłość swą 

3.            

Miłości nie masz krzyny

Więc ja ją tobie dam  

Wianuszkiem się złączymy

Uwiję ja go sam 

                             ( G C e D / G C G C-G )           (A D fis E / A D A D-A )
4.            

Sam wplotę róże w niego

To dla mej duszy lek

I z mostu frankfurckiego

Wyrzucę prosto w śnieg

5.     

Śnieg cały się rozpłynął

Znów bieg zasilił wód

Ślad Twój z mych oczu zginął

Pamięci został głód 

                                 ( G C e D / G C G C-G ) 
6.      

Od wiatru ta przyczyna  

Dwa drzewka w sadzie w dzień

Gdy rzuca jarzębina

Na jabłoń chwiejny cień

7.   

Korale takie piękne

A w jabłkach słodycz trwa  

Nasz wianek dzisiaj pęknie 

Zostanie tylko łza 

                              ( G C e D / G C G C-G ) 
13.12.2017
krzynę
zaimek liczebny nieokreślony komunikujący o niedużej ilości czegoś lub o niewielkim stopniu natężenia cechy lub stanu; krztynę
krzynę
dopuszczalne w grach
krzyna
potocznie: okruszyna, odrobina, krztyna, krzynka

JUŻ ZMIERZCHA SIĘ NA DWORZE - Sylwek Szweda
Zupfgeigenhansel - Es dunkelt schon in der Heide (A-dur)
Es dunkelt schon in der Heide (deutsches Volkslied)

Es dunkelt schon in der Heide

Es dunkelt schon in der Heide,
nach Hause laß uns gehn.
Wir haben das Korn geschnitten
mit unserm blanken Schwert.
 
Ich hörte die Sichel rauschen,
wohl rauschen durch das Korn.
Ich hört mein Feinslieb klagen,
sie hätte ihr Leib verloren.
 
Hast du dein Leib verloren,
so hab ich noch das mein,
So wollen wir beide miteinander
uns winden ein Kränzelein.
 
Ein Kränzelein von Rosen,
ein Sträußelein von Klee.
Zu Frankfurt auf der Brücke
da liegt ein tiefer Schnee.
 
Der Schnee, der ist zerschmolzen,
das Wasser läuft dahin.
Kommst du mir aus den Augen,
kommst mir nicht aus dem Sinn.
 
In meins Vaters Garten,
da stehn zwei Bäumelein.
Das eine trägt Muskaten,
das andere Braunnägelein.
 
Muskaten, die sind süße,
Braunnägelein sind schön.
Wir beide, wir müssen uns scheiden,
ja scheiden, das tut weh.



W wrzosowisku jest już ciemno 

1. Jest już ciemno w wrzosowisku, 
w domu chodźmy; 
[: Wycinamy ziarno 
naszym nagim mieczem.]

2. Słyszę, że sierp pędzi, 
szeleścił przez ziarno. 
[: Słyszałem, że moja wspaniała miłość narzeka, 
że "straciła swoją miłość".]

3. Czy straciłeś swoją miłość, 
a potem mam. 
[: Więc oboje chcemy 
się nawzajem skrzywdzić.]

4. Wianek z róż, 
wieniec z koniczyny. 
[: Do Frankfurtu na mostach 
leży głęboki śnieg.]

5. Śnieg się rozpuścił, 
woda płynie. 
[: Wyjdź z mojego widoku, 
nie wyciągaj mnie z głowy.]

6. W ogrodzie mojego ojca 
są dwa drzewa. 
[: Jeden nosi muszkat, 
inne brązowe paznokcie.]

7. Piżmaki, które są słodkimi, 
brązowymi paznokciami są piękne. 
[: Oboje musimy teraz rozwodzić się, 
rozwód jest tak bolesny.]

www.lieder-archiv.de/es_dunkelt_schon_in_der_heide-notenblatt_300258.html
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę