ukryj menu          

Ballada o Hollis Brown

Ballad of Hollis Brown
(The Times They Are a-Changin' - 1964 r.)
słowa i muzyka: Bob Dylan
tłumaczenie: Piotr Pastor
(E6 przestrojona na D)
d

Na farmie poza wsią żył stary Hollis Brown,

d

Na farmie poza wsią żył stary Hollis Brown,

           d/C                                     d/H               d

Miał żonę, piątkę dzieci i na wpół zwalony dom.

 

Szukałeś jakiejś pracy do drzwi pukałeś stu,

Szukałeś jakiejś pracy do drzwi pukałeś stu,

Lecz dzieciom chęć do zabaw odebrał wielki głód.

 

Do Boga wciąż się modlisz - „Przyjaciół ześlij mi”,

Do Boga wciąż się modlisz - „Przyjaciół ześlij mi”,

Lecz pustki w twej kieszeni mówią, że nie przyjdzie nikt.

 

Za oknem twego domu znów wyje głodny wilk,

Za oknem twego domu znów wyje głodny wilk,

Twój wzrok utkwiony w strzelbę, którą półmrok w kącie skrył.

 

Twe nogi nie chcą cię już nosić, w twoim sercu wali młot,

Twe nogi nie chcą cię już nosić, w twoim sercu wali młot,

Twój wzrok utkwiony w strzelbę, którą ściska twoja dłoń.

 

Umarło siedmiu ludzi na skraju biednej wsi,

Umarło siedmiu ludzi na skraju biednej wsi,

Po drugiej stronie drogi siedmiu nowych przyszło dziś,

Po drugiej stronie drogi siedmiu nowych przyszło dziś...

d/C d/C d/H d/H
 
The Ballad of Hollis Brown
Bob Dylan - Ballad of Hollis Brown (Berlin Oct 29th 2011)
Bob Dylan Ballad of Hollis Brown Live at Town Hall (5 / 25)
Ballad of Hollis Brown (Bob Dylan Cover)
Nina Simone - Ballad of Hollis Brown
nazareth - ballad of hollis brown full song
Dolbro Dan - The Ballad of Hollis Brown [Bob Dylan]
Rise Against - Ballad Of Hollis Brown
Iggy Pop and the Stooges "Ballad Of Hollis Brown"

Ballad of Hollis Brown - piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w sierpniu 1963 r. i wydana na trzecim studyjnym albumie The Times They Are a-Changin' w styczniu 1964 r.
Jest to jedna z najbardziej dramatycznych kompozycji Boba Dylana. Opowiada ona historię zdeterminowanego, pozbawionego wszystkiego farmera z Dakoty Południowej, który zabija swoją rodzinę i siebie. Dylan kilkakrotnie podkreślał prawdziwość tej historii. m.in., gdy po raz pierwszy opublikował tę kompozycję w magazynie folkowym Broadside (producentami byli „Sis” Cunningham i Gorden Friesen) jako „The Rise and Fall of Hollis Brown: A True Story”.
Struktura utworu jest interesująca, gdyż muzycznie jest on folkową balladą, ale tekst ma typową formę bluesową. Wykazuje także niewielki wpływy muzyki z Appalachów, zwłaszcza w figurach granych na pojedynczych strunach basowych, co przypomina ballady o mordercach typu „Railroad Boy”, która to piosenka znalazła się na Anthology of American Folk Music (Folkways 1952 i wznowienie w 1997 r. przez Smithsonian Institution).
Piosenka jest znakomicie skomponowana pod względem dramatycznym i mogłaby być scenariuszem do filmu w stylu Gron gniewu, Z zimną krwią czy Badlands.

The Times They Are a-Changin' – trzeci w karierze album Boba Dylana, wydany w 1964 roku przez Columbia Records.
Jest to pierwsza płyta artysty wypełniona w całości własnymi kompozycjami, poruszającymi problemy rasizmu, biedy, zmian społecznych i obyczajowych w Stanach Zjednoczonych.
Dylan rozpoczął prace nad tym albumem 6 września 1963 w Nowym Jorku. Odbyły się wówczas dwie sesje nagraniowe. Producentem całego albumu był Tom Wilson. Trzecia sesja odbyła się 12 września. Do czasu kolejnych nagrań nad albumem Dylan wystąpił na kilku koncertach z Joan Baez, przez co stał się bardziej widoczny w mediach. Kolejne sesje odbyły się 23 i 24 października (nagrano wówczas utwór "The Times They Are a-Changin'"). Podczas ostatniej, szóstej, sesji 31 października zakończono prace nad całą płytą.
 
LISTA UTWORÓW:
 
1."The Times They Are a-Changin'"3:15
2."Ballad of Hollis Brown"5:06
3."With God on Our Side"7:08
4."One Too Many Mornings"2:41
5."North Country Blues"4:35
6."Only a Pawn in Their Game"3:33
7."Boots of Spanish Leather"4:40
8."When the Ship Comes In"3:18
9."The Lonesome Death of Hattie Carroll"5:48
10."Restless Farewell"5:32
                                         45:36

Pastor Buldeski (Piotr Buldeski)- Died 2-6-2005 - Cancer - Born 1948 - Singer.
6 lutego br. o godz. 12,oo w południe czasu Brisbane (o 4 rano naszego czasu) po długiej walce z rakiem zmarł Piotr „Pastor” Buldeski. 
Wokalista, gitarzysta, autor i kompozytor. Był jedną z legendarnych postaci polskiego folku.
W 1980 roku wyjechał z Polski i osiedlił się w Australii. Miał 56 lat.
Cudownie śpiewał piosenki Boba Dylana w własnych, równie świetnych tłumaczeniach.
”Był chyba najwierniejszy tej balladzie, ponieważ nie było spotkania grona przyjaciół bez niej.” O Pastorze wspomina Kamil Sipowicz.
”Jezusa uważaliśmy za hipisa, wyglądał jak hipis. Rozmowa z Kamilem Sipowiczem, autorem książki „Hipisi w PRL-u „
Komuna na warszawskiej Sadybie, w willi na ulicy Cyganeczki, miała trzech założycieli. Psychologa Marka Zwolińskiego - dziś pracuje jako psycholog, Balubę - Marka Liberskiego, dziś fotografika i podróżnika, oraz Pastora - Piotra Buldeskiego. Hipisi mieszkali tam, malowali, grali muzykę, jeden z pokoi nazywał się nawet kopulatorium! Psycholog na początku lat 70. przekazał willę na Cyganeczki tzw. Twórcom. Oni wbrew biernej postawie hipisów byli pełni wiary w możliwości zmiany, tworzenia nowej rzeczywistości w zastanym systemie. Wśród Twórców byli m.in. Jac - Jacek Jakubowski, późniejszy założyciel Szkolnych Ośrodków Socjoterapii, tzw. SOS-ów, i Choj, Mirek Chojecki, założyciel NOW-ej, działacz KOR-u. Z Twórcami związani byli też późniejsi znani psychoterapeuci: Wojciech Eichelberger, Zbigniew Praszkier, Marek Liciński, oraz wspomniany już Jaś Lityński, Janusz Weiss i Jacek Kleyff z kabaretu Salon Niezależnych. Twórcy najpierw mieszkali w komunie na ulicy Słupeckiej, potem na Cyganeczki. Interesowała ich przede wszystkim nowoczesna psychologia, psychoterapia i psychiatria humanistyczna
Nawet, kiedy brał ślub,rozpowszechniane były o tym „wydarzeniu” informacje wśród ludzi.

Grupa Pastor Gang wystąpiła w Opolu w 1981 r. Zagrali chyba 4 utwory, w tym „Nuda Zdrój” i „Po północy”.
Na pewnym koncercie w Olivii występowały cztery formacje - „Kasa Chorych” bluesowa kapela Ryśka Skibińskiego - wielkiego, harmonijkarza - który parę lat wcześniej niźli Rysiek Riedel wykończył się w bardzo podobny sposób. Z tym, że tutaj do głosu doszła wóda bardziej niż narkotyki. O Riedlu robią filmy, a o Skibińskim dziś już nikt nie pamięta… 
Potem grał „Piotr Pastor i słonce”. Mieli jakiś jeden przebój na którejś z list. Coś o schodach w dół i w górę. Chyba na liście, nadawanej w „Radiokurierze”. To znaczy w soboty, po południu na programie 1.
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę