A cóż z tą dzieciną
*(ostatnia zwrotka: Sylwek Szweda 14.01.2015 r.)
d d7B0 A7 g B A7d - A7
A cóż z tą Dzieciną będziem czynili,d d7 B0 A7 g B A7d - A7
Pastuszkowie mili, że się nam kwili?F0 A7
Zaśpiewajmy Mu wesoło
F0 A7
I obróćmy się z Nim wkoło.
F g A7 d - A7
Hoc hoc hoc hoc!
d d7B0 A7 g B A7 d - A7
Podobno Dzieciątko, że głodne płacze,d d7 B0 A7 g B A7 d - A7
Dlatego tak z nami nie rado skacze.F0 A7
Więc ja Mu dam kukiełeczkę
F0 A7
I masełka osełeczkę.
F g A7 d - A7
La la la la!
d d7B0 A7 g B A7 d - A7
Albo Pacholęciu w dudki zagrajmyd d7B0 A7 g B A7 d - A7
I na piszczałeczkach rozweselajmy.F0 A7
Li li li li, moje dudki,
F0 A7
Skacz Robaczku, mój malutki.
F g A7 d - A7
Li li li li!
Już ci nie chce płakać Dziecina dłużej,
Ale ukojone oczęta mruży.
Więc Go włóżmy w kolebeczkę,
Zaśpiewajmy Mu piosneczkę.
Lu lu lu lu!
A czemuż nie idzie spać drugi, trzeci?
Dosyć osioł i wół beczy,
Budzą Dziecię, nie do rzeczy.
Spać, spać, spać, spać!
d d7B0A7 g B A7d - A7
Jeszcze kolędnicy śpiewać bieżeli,
d d7B0 A7 g B A7d - A7
Klęcząc Dzieciąteczko na rączki wzięli.
F0 A7
Coś na uszko zaszeptali
F0 A7
Na paluszkach poszli dalej
F g A7 d - A7
Puch, puch, puch, puch!*
Martyna Jakubowicz - A cóż z Tą dzieciną
Witold Lutosławski - "A cóż z tą dzieciną"
A cóż z tą Dzieciną - Irena Jarocka
A CÓŻ Z TĄ DZIECINĄ - GAWĘDA.wmv
Dorota Jarema - A coz z ta dziecina
Już w wieku XV ukazują się pierwsze polskie kolędy. Prasłowiański wyraz kolęda zapożyczony został z łaciny. Pierwszy dzień każdego miesiąca określali Rzymianie mianem CALENDA. Specjalne znaczenie miały kalendy styczniowe, gdyż łączyły się z uczczeniem odradzającego się po długich zimowych nocach słońca. Towarzyszyły też kalendom styczniowym igrzyska, składanie darów i wymienianie życzeń. Słowianie określali zrazu mianem kolędy noworoczne upominki, a także zwyczaj obchodzenia domów „po kolędzie”. Wędrowano z życzeniami, z pieśniami, ze skromnymi upominkami licząc na datki i poczęstunek od zamożniejszych gospodarzy. Wędrówkom tym towarzyszyły też piosenki o wilku, kozie, turoniu, intonowane przez dziwacznie w skóry zwierzęce poprzebieranych kolędników. Najstarsze kolędy są często prawdziwymi skarbami poezji ludowej. Pasterze - bo ci są głównymi bohaterami ludowych kolęd - składają dary w naturze, a tłem akcji jest polska siarczysta, mroźna zima. ” Nie wiem czy jaki inny kraj może się pochlubić zbiorem podobnym do tego, który posiada Polska. Trudno by znaleźć w jakiejkolwiek innej poezji wrażenia tak czyste, o takiej słodyczy i takiej delikatności” - napisał nie kto inny, jak Adam Mickiewicz.
Wszystkie znajdujące się tutaj kolędy towarzyszyły mi przez wiele lat wspólnych kolędowań. Co roku też przybywało po kilka nowych. Także opracowania na gitarę stawały się w miarę zdobywanych doświadczeń coraz bogatsze. Dołączam tu także trochę moich autorskich kolęd, a także pastorałek, piosenek świątecznych i zimowych. Mam nadzieję, że ta praca nie pójdzie na marne i być może będę mógł kiedyś posłuchać kolęd w tych opracowaniach, ale wykonywanych przez kogoś z Was. Wkrótce także, dla ułatwienia nauki, postaramy się umieścić zebrane tutaj kolędy w formacie mp 3.
Sylwek Szweda 24.12.2005
Sylwek Szweda 24.12.2005