Słynny niebieski prochowiec
a F d e /x2
a F
Jest czwarta nad ranem, już kończy się grudzieńd e
List piszę do ciebie, czy dobrze się czujesz?a F
W New Yorku jest zimno, poza tym w porządku
d e
Muzyka na Clinton Street gra na okrągłoa h a h
Podobno budujesz swój własny dom w głębi pustyni
a G
Od życia nie chcesz już nic
a G
Lecz musiałeś zachować wspomnienia
C G
A Jane do dziś kosmyk włosów ma Twych
a h G
Wiem, że gdy dawałeś go jej, myślałeś już o tym, by zwiać
F e
Lecz niełatwo jest zwiać
Gdy tu byłeś ostatnio wyglądałeś jak starzec
Podniszczyłeś swój słynny niebieski prochowiec
Do każdego pociągu wychodziłeś na dworzec
Bez swej Lili Marlene pojechałeś do domu
Dałeś mojej kobiecie swego życia ledwie strzęp
Nie jest już moją żoną
I Twoją też nie
Ciągle widzę Cię z różą w zębach, choć wiem
Że to tani był greps, lecz spodobał się Jane
Jane pozdrawia Cię też
Cóż mam ci powiedzieć mój bracie, mój kacie
Sam nie wiem, czy pisać, czy nie…
Brakuje mi ciebie, przebaczam od siebie
To dobrze, żeś w drogę mi wszedł
A może byś tak tutaj wpadł do mnie lub do Jane
Pomyśl twój wróg sypia twardo
A żona nudzi się.
Więc dziękuję ci że, wypędziłeś jej z oczu ten żal
Ja myślałem, że musi być tak, nie starałem się więc tak
A Jane do dziś kosmyk włosów ma twych
Wiem, że gdy dawałeś go jej, myślałeś już o tym by zwiać
Z poważaniem Leonard Cohen
Piękni przegrani (ang. Beautiful Losers) to najbardziej znana powieść Leonarda Cohena. Przekładu na język polski dokonała Anna Kołyszko.
* Chciałbym, żeby wszystko, co ma się do powiedzenia, można było wyrazić
jednym słowem. Nie cierpię tego, co może się zdarzyć między początkiem
a końcem zdania.
o Zobacz też: słowo
* O czwartej nad ranem F. wyznał, że przez dwadzieścia lat znajomości
z Edith przespał się z nią pięć czy sześć razy. Pięć czy sześć razy…
toż to zwykła przyjaźń.
o Zobacz też: przyjaźń
* Twarz tylko zyskuje, gdy człowiek dużo siedzi na tyłku.
o Zobacz też: twarz