ukryj menu          

Francois Villon

słowa i muzyka: Bułat Okudżawa
tłumaczenie: Andrzej Mandalian
       a                    d                E                           a   

Dopóki ziemia kręci się, dopóki jest tak, czy siak,

   C         A              d                   G                          C

Panie, ofiaruj każdemu z nas, czego mu w życiu brak:

    A7                      d                H                         E

mędrca obdaruj głową, tchórzowi dać konia chciej.

  a           A                 d                                                   

sypnij grosza szczęściarzom… 

        E                            a - E

I mnie w opiece swej miej.

 

        a                   d                E                               a   

Dopóki ziemia kręci się, o Panie nasz, na Twój znak -

  C                   A          d                    G                               C

tym, którzy pragną władzy, niech władza ta pójdzie w smak,

   A7                              d              H                             E

daj szczodrobliwym odetchnąć, raz niech zapłacą mniej,

  a           A         d   

daj Kainowi skruchę…

        E                            a - E 

I mnie w opiece swej miej.

 

        a                                   d               E                              a   

Ja wiem, że Ty wszystko możesz, ja wierzę w Twą moc i gest,

         C        A              d              G                        C

jak wierzy żołnierz zabity, że w siódmym niebie jest,

           A7                              d                H                          E

jak zmysł każdy chłonie z wiarą Twój ledwie słyszalny głos,

            a               A            d                E                           a - E 

jak wszyscy wierzymy w Ciebie, nie wiedząc, co niesie los.

 

   a                 d               E                      a   

Panie zielonooki, mój Boże jedyny, spraw -

      C     A            d                  G                         C

dopóki ziemia kręci się, zdumiona obrotem spraw,

      A7                  d                  H                          E

dopóki czasu i prochu wciąż jeszcze wystarcza jej -

   a         A              d    

daj każdemu po trochu…

       E                            a 

I mnie w opiece swej miej,

       E                             a  

I mnie w opiece swej miej.

Bulat Okudzhava Molitva
Beata Adamska - Bułat Okudżawa - Modlitwa Francois Villon
Lębork Stanisław Soyka Modlitwa Okudżawa
Margarita Wójcik - Modlitwa (Bułat Okudżawa)
Modlitwa Okudżawy Małgorzata Grela i zespół Trim

Bułat Szałwowicz Okudżawa, (ros.: Булат Шалвович Окуджава, gruz.: ბულატ ოკუჯავა) ur. 9 maja 1924 w Moskwie, zm. 12 czerwca 1997 w Paryżu - rosyjski bard, poeta, prozaik, kompozytor ballad, pieśni lirycznych i satyrycznych, dramaturg.
Bułat Okudżawa był synem Ormianki i Gruzina. Jego rodziców, zagorzałych bolszewików i działaczykomunistycznych, spotkał los podobny do losu wielu ludzi żyjących w epoce terroru stalinowskiego. Ojciec (pierwszy sekretarz lokalnego komitetu partii w Niżnym Tagile) został rozstrzelany w 1937 roku, natomiast matka (pełniąca funkcję sekretarza rajkomu) skazana na dziesięć lat w obozie (łącznie spędziła 18 lat w łagrze). Razem z bratem wychowywał się u babki, w niełatwym czasie i trudnych warunkach życiowych. Po okresie wielkiej czystki, naznaczony stygmatem wroga ludu starał się o zaufanie władzy. Podczas II wojny światowej, w wieku 18 lat przerwał naukę i podjął, jako ochotnik, służbę wojskową. W 1942 roku został wysłany na front. Był kilkakrotnie ranny. Po zakończeniu wojny był pracownikiem fizycznym, zaliczył eksternistycznie pozostałe klasy szkoły średniej i rozpoczął studia na wydziale filologicznym uniwersytetu w Tbilisi. Wtedy też debiutował na łamach gazety Leninowski sztandar (Ленинское знамя). W 1950 roku, po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako nauczyciel w wiejskiej szkole w okolicach Kaługi(Калугa). Na fali odwilży wstąpił do partii. Po powrocie w 1956 roku matki z zesłania (została zrehabilitowana) powrócił do Moskwy. Tam też, najpierw w gronie przyjaciół, później już publicznie, zaczął śpiewać swoje wiersze, akompaniując sobie na gitarze. Z początku występował wspólnie z innymi rosyjskimi poetami: Bellą Achmaduliną, Jewgienijem Jewtuszenko, Andriejem Wozniesieńskim.
Pomnik Okudżawy w Moskwie, na ulicy Arbat
Od tego momentu, w miarę zdobywania przez Okudżawę popularności, aparat partyjny przyglądał się jego twórczości z rosnącą dezaprobatą, on natomiast coraz bardziej dystansował się wobec swoich wcześniejszych poglądów. Nie mogąc mówić wprost o bieżących sprawach, pisał powieści historyczne (najczęściej osadzone w okresie XIX wieku), których bohaterami byli romantyczni buntownicy sprzeciwiający się tyranii. Walczyli oni na przegranej pozycji, będąc świadomi beznadziejności swego losu. Mimo to bez wahania decydowali się poświęcić swe życie w imię wyznawanych wartości.
Największą sławę zdobył jako poeta i bard. Początkowo jego wiersze dostępne były tylko w drugim obiegu, powielane w samizdacie, dopiero później artysta miał możliwość oficjalnego wykonywania swoich dzieł. W poezji Okudżawy dominuje klimat zadumy, smutku, refleksji nad ludzkim losem. Częstym motywem jest wojna, jednak bywa ona zazwyczaj jedynie tłem dla egzystencjalnych rozważań, najważniejszym tematem jest bowiem dramat jednostki zmagającej się z życiem. W utworach zauważalna jest też więź emocjonalna poety z Arbatem, starą moskiewską ulicą, na której w dzieciństwie mieszkał. Staje się ona symbolem, jednoznacznie utożsamianym z Okudżawą. Miejscem szarym, typowym, pełnym codziennych problemów zwykłych ludzi, a jednocześnie pełnym tajemnic.
Niedługo przed śmiercią Bułat Okudżawa przyjął prawosławny chrzest. Na chrzcie otrzymał imię Jan.


*

A kiedy nie sposób już płynąć pod prąd
Nie sposób już wyrwać się z matni
Niebieski trolejbus zabiera mnie stąd

Trolejbus

Ostatni
[…]

/Bułat Okudżawa, Ostatni Trolejbus/


Andrzej Mandalian, krypt. X-666 (ur. 6 grudnia 1926 r. w Szanghaju), polski poeta, scenarzysta filmowy, tłumacz literatury polskiej z języka rosyjskiego.
Urodził się w rodzinie działaczy komunistycznych, uczestników rewolucji w Chinach i wojny domowej w Hiszpanii. Od 1927 r. przebywał na terenie ZSRR. Studiował w Akademii Medycznej w Moskwie. Repatriowany do Polski w 1947 r. W 1951 r. ukończył studia medyczne w Akademii Medycznej w Warszawie. Debiutował w 1950 r. jako poeta. W okresie stalinowskim był jednym z czołowych poetów socrealizmu. Jego utwory m.in. Pieśń o walce klasowej należały do stałego repertuaru oficjalnych akademii i uroczystości. Później działał w opozycji, wydawał książki w drugim obiegu. W latach 1952-1953 oraz 1956-1959 pracował jako redaktor w tygodniku Nowa Kultura.
W latach 70. związany z opozycją demokratyczną.
Tłumaczył m.in. poezje Osipa Mandelsztama, Bułata Okudżawy, Josifa Brodskiego.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955).
Był mężem Joanny Rapackiej (1939-2000), slawistki, eseistki, profesora Instytutu Slawistyki PAN. Mieszka w Warszawie, przy Al. Przyjaciół.

 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej