ukryj menu          

Jesień idzie

słowa: Andrzej Waligórski
muzyka: Olek Grotowski

d D2 G7  d D2 G7  d  C5 C  d A

 

        d                       G                        d     B a

Raz staruszek, spacerując w lesie,

        d                   G                        A4   A 

Ujrzał listek przywiędły i blady

        d                  G                     d       G  

I pomyślał: -Znowu idzie jesień,

   B              a                        d

Jesień idzie, nie ma na to rady!              

        g          C                F            d 

I podreptał do chaty po dróżce,

                  g         C              F                      d

I oznajmił, stanąwszy przed chatą,

         g            C               F             d   

Swojej żonie, tak samo staruszce:

     B              a                       d     D2 G7   d D2 G7   d C5 C d A

- Jesień idzie, nie ma rady na to!

              

 

Zaś staruszka zmartwiła się szczerze,

I machnęła rękami obiema:

-Musisz zacząć chodzić w pulowerze.

Jesień idzie, rady na to nie ma!

Może zrobić się chłodno już jutro

Lub pojutrze, a może za tydzień?

Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,

Nie ma rady, jesień, jesień idzie!    

                                                     D D2 G7  d D2 G7  d C5 C d H7

              

         e                      A                       e7     C h

A był sierpień. Pogoda prześliczna.

        e                             A                       H7 

Wszystko w złocie trwało i w zieleni,

        e                             A                          e7     A  

Prócz staruszków nikt chyba nie myślał

        C                h                   e

O mającej nastąpić jesieni. 

         a        D          G          e

Ale cóż, oni żyli najdłużej.

         a             D                  G           e

Mieli swoje staruszkowe  zasady

         a           D            G               e  

I wiedzieli, że prędzej czy później -

   C                     h                        e    A C H  e A C H  e A C H

Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

D2 D2 C5 C5 A4 A4
 
Jesień idzie, nie ma na to rady / Autumn's comin, nothing can be done

Andrzej Waligórski (ur. 20 października 1926 w Nowym Targu, zm. 10 maja 1992 we Wrocławiu) – polski aktor, poeta, satyryk, dziennikarz, długoletni współpracownik Polskiego Radia we Wrocławiu.
Zasłynął jako twórca tekstów piosenek wykonywanych między innymi przez Tadeusza Chyłę (Ballada o Cysorzu) i Olka Grotowskiego z Małgorzatą Zwierzchowską (około tysiąca piosenek). Sam określał siebie często jako tekściarza.
Był kierownikiem wrocławskiego radiowego magazynu rozrywkowego „Studio 202” gdzie wypromował kabaret „Elita”, z którym następnie podjął współpracę.
Stworzył postać Dreptaka, był autorem m.in. „Bajeczek Babci Pimpusiowej” oraz popularnego słuchowiska radiowego ”Rycerze” nadawanego w magazynie ”60 minut na godzinę”, parodiującego Trylogię Henryka Sienkiewicza (pochodzi z niego piosenka „Hej, szable w dłoń”).
Jego wiersze publikował na ostatniej stronie tygodnik Najwyższy CZAS!. Nie utożsamiał się z żadną opcją polityczną, przez pewien czas był członkiem Stronnictwa Demokratycznego
Jest patronem Gimnazjum nr 16 we Wrocławiu. Jego imię otrzymała także jedna z ulic w pd. części Wrocławia, łącząca ul. Sudecką z ul. Karkonoską w Parku Południowym.
Grób Andrzeja Waligórskiego znajduje się na Cmentarzu Grabiszyńskim.


Olek Grotowski
- Aleksander Grotowski, częściej: Olek Grotowski (ur. 1952 w Gdyni) - kompozytor i wykonawca wierszy Andrzeja Waligórskiego oraz tekstów Artura Andrusa. Związany z wrocławskim środowiskiem kabaretowym i tamtejszym Studiem 202.

Utwory Waligórskiego śpiewa i wydaje w duecie z Małgorzatą Zwierzchowską.
 

Śpiewnik

Folder plików

 

Najnowsze piosenki

więcej
 
na górę