Muńcolskie łoglondanie
A
Hej, góry moje góry,
D E A
Wy moje kochane.
A D A
Zawse wos łoglondom,
D E A
Kej raniuśko stane.
Hej, słonecko się śmieje,
Kej raniuśko dnieje.
Ptosynta śpiwają,
Kej raniuśko stają.
Hej, góry nase góry,
Pozłociste skały.
Kej się w wos zapatrze,
To widze świat cały.
*
Muńcuł (inaczej Muńczoł, Muńcoł; 1165 m n.p.m.) masyw położony w Grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywieckim, na północ od masywu Wielkiej Rycerzowej, od którego oddzielony jest przełęczą Kotarz (978 m n.p.m.).
Otaczają go doliny Danielki (jest tam przysiółek Danielka) - od zachodu oraz Cichej i Sołki - od wschodu. Ze szczytu w kierunku północno-wschodnim biegnie stopniowo obniżający się grzbiet, skręcający koło Ujsół na północ. Stoki masywu, szczególnie zachodnie, są strome i zalesione. Na łagodniejszym stoku wschodnim, w pobliżu wierzchołka, leży Hala na Muńczole, od której na południe znajduje się rezerwat przyrody Muńcoł.
Nazwa góry pochodzi z języka wołoskiego (por. rum. muncel – wzgórze, pagórek).
Przez wierzchołek prowadzi zielony szlak turystyczny z Ujsół – przez Muńcuł – na Małą Rycerzową i do bacówki na Rycerzowej (średni czas całej wędrówki - 3.30 h).
